Jun 182015
 

 Περήφανος Να Τις Κοιτάω Στα Μάτια<br />

Περήφανος Να Τις Κοιτάω Στα Μάτια

Ἰδανικὲς ἡμέρες ποὺ ἀρχίζουν
μὲ ἄπλετο φῶς, μὲ λίγα σχήματα θαμπὰ
ποὺ ὑπόσχονται καὶ ξεθαρρεύουμε στὸν ἥλιο
καὶ βγαίνουμε ἀπ’ τοῦ νοῦ μας τὶς σπηλιές,
ἰδανικὲς ἡμέρες ποὺ ὡς διαβαίνουν
πάντα μᾶς ἔχουν κάπου πρὸς τὸ τέλος τους προδώσει…

Θὰ βάλω τὰ ὕπουλα σημάδια τους παντοῦ…

Ὅταν μὲ τὸν καιρὸ ἴδιες θὰ ἐπιστρέψουν
-σὰν κάποια πρόσωπα ποὺ μάταια ταξιδέψαν-
ἴδιες ἡμέρες κουρασμένες καὶ θαμπὲς
καὶ τὴ στερνή μου λύπη ἀποζητώντας
-μέσα στὰ βράδια ποὺ ἐπιτέλους θὰ προφτάσουν
αὐτὸν τὸν ἥλιο ποὺ ὅλο φεύγει δυτικὰ-
ὀρθὸς πάνω ἀπ’ τὴ θάλασσα καὶ μόνος
-ὅπως μ’ ἀγάπησε καὶ μ’ ἤθελε ἡ φωνή μου-
μακριὰ ἀπ’ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ μοῦ λεῖψαν
περήφανος νὰ τὶς κοιτάω στὰ μάτια…

Τάσος Ζερβός – Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ (1958-1960)