Jun 182015
Πατρική Γη
Μὲς στὴ γαλήνη ὁ ἄνεμος κρίνει τὸ θάνατό του
θλιμμένοι λόφοι χαιρετοῦν στὸ σύθαμπο τὴ δύση
καὶ τὴν πατρίδα ἀρνήθηκαν λευκὰ πανιὰ στὸ πέλαγος.
Στὸ κάστρο ἀποκοιμήθηκαν ἐρειπωμένα σπίτια
βήματα αἰώνων μακρινῶν στὰ τείχη ἀχνοσαλέψαν
καὶ πλάγιασαν μὲς στὰ βουνὰ οἱ ἑσπερινὲς καμπάνες.
Ξύπνησε κόρη τὴν αὐγὴ ἀγγίζοντας τὸν ἥλιο
κι ἡ χαραυγὴ τὴ θάλασσα μὲ τοὺς ξανθοὺς ἀφρούς της
ἀναγεννήθη ὁ ἄνεμος καὶ χαιρετᾶ τὴ μέρα
καὶ μόνο ὁ χρόνος πάλλευκος κλαίει μὲς στὰ ἐρείπια:
Σὲ τέτοιες θεϊκὲς ἀκτὲς θὰ ναυαγήσουν λίγοι.