Ο Σκύλος
Ὁ βετεράνος ἀναρχικὸς Κροπότκιν… ἀδράχνοντας τὴν εὐκαιρία ποὺ τοῦ ‘δινε ὁ πόλεμος, ἀποκήρυξε ὅ,τι εἶχε διδάξει σχεδὸν ἐπὶ μισὸν αἰώνα… κι ἂν μέμφονταν τὴν δυαρχία στὴν Ρωσία δὲν τό ‘κανε γιατὶ ζητοῦσε τὴν κατάργηση τῆς δυαρχίας γενικά, μὰ γιατὶ ἦταν ὑπὲρ τῆς ἑνιαίας ἀστικῆς ἐξουσίας.
Λ. Τρότσκι, Ἱστορία τῆς Ρώσικης Ἐπανάστασης
Ἔχω μέσα μου σκύλο ποὺ γαβγίζει
κάθε ποὺ τὸ κακὸ μ’ ἀγγίζει
Κι ὅταν ἀφήνω τὴν ἀλήθεια νὰ παγώνει
ἄγρια ὁ σκύλος ἀπὸ μέσα μὲ δαγκώνει
Ἔχω ἕναν σκύλο ποὺ ὅταν μὲ πλησιάζουν φίλοι
μανιάζει, σὰν νὰ μὲ ζυγώνουν ἄλλοι σκύλοι
Καὶ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν οἱ δικοί μου
πῶς ἔγινε σκυλόσπιτο ἡ ψυχή μου…
Μὰ ἐγὼ τὸν ἀγαπῶ, γιατὶ μοῦ ξεπετάει στίχους
ἀκόμα κι ὅταν κατουράει στοὺς τοίχους.
Ἔχω ἕνα σκύλο ἰχνηλάτη σταγειρίτη,
Ἕλληνα, αὐτόνομο, κι ἀλήτη
ποὺ ἀκόμα κι ὅταν τὸν ἀφήνω νηστικὸ
μοῦ λέει πὼς προτιμάει τὸ κράτος τὸ ἀστικὸ
γιατὶ ἔμαθε ἀπὸ τὸν γέρο πιὰ Κροπότκιν
πὼς τρισχειρότερη ἡ φόρμα ἀπὸ τὸ σμόκιν…
Ἔχω ἕνα σκύλο ποιητὴ
ποὺ χέζει στὸ διότι, ἐπειδή.
Ἄχ, φίλε σκύλε, ὅπου νά ‘ναι θὰ μᾶς ρίξουν φόλα
κι ἀπὸ κοινοῦ θὰ τὰ πληρώσουμε ὅλα…