Η Περίπολος Του Θωμά Ιντζέ
Νεκρὸς ἥρωας τοῦ Ἑλληνογερμανικοῦ πολέ-
μου. Τ’ ὄνομά του βρίσκεται γραμμένο σὲ ὅλα
τὰ φυλάκια προκαλύψεως τῆς 6ης Μεραρχίας.
Ὅσο πρωὶ κι ἂν σηκωθοῦμε μᾶς προλαβαίνει ἡ λύπη μας.
Προχωροῦμε μὲ δυσκολία πάνω στὸ χιόνι
κάτω ἀπ’ τὰ πόδια μας ὑπάρχει ἕνας γκρεμισμένος οὐρανός.
Ἀναζητοῦμε ὁ ἕνας τὴ σκιὰ τοῦ ἄλλου
καὶ χάνουμε τὸ τρίτο τοῦ ἑαυτοῦ μας.
Βρίσκουμε παντοῦ τὶς σκηνὲς τοῦ χρόνου ἔρημες
δὲν ὑπάρχει πουλὶ ποὺ νὰ γνωρίζει
τίποτα δὲν ὠφέλησαν οἱ τρόποι προσανατολισμοῦ.
Μόνο τὸ ἐγκαταλειμμένο φυλάκιο 96
μᾶς ψιθύρισε γιὰ τὸ γέρο ποὺ φυλάει τὶς πυραμίδες
γιὰ τὸ ποτάμι ποὺ ὅταν περνάει τὰ σύνορα γίνεται ἐλεύθερο
καὶ γιὰ τὸν ἄνεμο ποὺ ἀντιστέκεται ἀκόμα…
Ὡστόσο προχωροῦμε γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος
παρὰ ἐκεῖνος ποὺ θὰ τελειώσει στὴν ἄκρη τοῦ προσώπου μας
ὅταν σὲ λίγο ἕνα ἄλλο πρόσωπο θὰ μᾶς πλησιάσει.
Πεθαίνουμε ἀπὸ δίψα
ἀναζητώντας τὴν ὁριζόντια βροχή.
Ἀλλ’ ἐπιτέλους χθὲς
τὸ πρῶτο ὕψωμα ἀντικρίσαμε.
Ἄψινθος, ὑψόμετρο λίγο πιὸ πρὶν ἀπ’ τὸ Θεό.
Ἴσως οἱ τελευταῖες στιγμὲς ποὺ σᾶς μιλοῦμε.
Πρὸς τῶν ἐχθρῶν τὸ μέρος τίποτα δὲν βλέπω.
Πλὴν τὶς κινήσεις πὼς μᾶς ἀντιλήφθηκαν.
Ἀλλὰ πρὸς τὸ δικό σας μέρος εὔκολα διακρίνω
ριψάσπιδες, προδότες, πόρνες καὶ δειλούς·
ἰδίως δειλούς… Ἐλεύθερα κινοῦνται μεταξύ σας.
Ἀπώλειες ἑπομένως ν’ ἀναφέρω περιττό.
Βρήκαμε κι ἄλλους ποὺ τοὺς εἴχατε προδώσει.
Μόνο λυπᾶμαι γι’ αὐτὰ τὰ βράδια ποὺ κοιμοῦνται ἀνύποπτα.
Γιὰ τὰ ρυάκια ποὺ πρὸς τὴ χώρα μου
γυρίζουν τὸ νερό τους…
Ἔτσι λοιπὸν γιὰ τὴ μικρὴ ἱστορία τῶν φύλλων
ποὺ σὲ λίγο ἀπὸ μᾶς θὰ ἕλκουν τὴν καταγωγή τους
μὲ τὴν ὀργὴ τοῦ ὀνόματός μου ὑπογράφω:
Θωμᾶς Ἰντζές, περιπολάρχης…