Jun 182015
Εσύ Φίλε
Ἐσὺ φίλε ποὺ ὑπερασπίστηκες, ἔστω γιὰ μιὰ στιγμή, τὸν ποιητὴ
ποὺ ἀνέβαλες, ἔστω γιὰ λίγες μέρες, τὴν ἐκτέλεση
-ὅσες χρειάστηκε ἡ Πάραλος ἀπὸ τὴ Δῆλο νὰ γυρίσει…-
ποὺ ἔστω ταλαντεύτηκες γιὰ λίγο, ποὺ δίστασες,
ποὺ πῆγες νὰ μειοψηφήσεις…
Νά ‘σαι καλά…
Καὶ μάθε πὼς πιάνουν τῶν ποιητῶν οἱ εὐχές…
Δὲν θά ‘χεις φόβο τώρα ὅταν περνᾶς γεφύρια
ἀνέστιοι ἄνεμοι κοντά σου θ’ ἀπαγκιάζουν
δὲν θὰ ζυγώνουν ἰοβόλα τὰ παιδιά σου,
ἀλλιῶς τώρα θὰ σὲ κοιτᾶ ἐκείνη ποὺ κοιτοῦσες
καὶ δὲν θὰ σβήνει πιὰ κερὶ
ὅταν στοῦ νοῦ σου τὰ κατώγεια κατεβαίνεις…
Νά ‘σαι καλά, λοιπόν, καὶ ἄφοβα ὅδευε
πρὸς τὴ μεθόριο καὶ τὰ φυλάκια τοῦ χρόνου…