Jun 182015
Το Δέντρο
Αὐτὸ τὸ δέντρο πίστευα πὼς μὲ γνώριζε καλά.
Εἶχα παρευρεθεῖ στὴν γέννησή του,
ποτέ μου δὲν τοῦ ἀφήρεσα πρόωρα καρπὸ
-ἄφηνα πάντοτε νὰ προηγοῦνται τὰ σκουλήκια-
δὲν πείραξα φωλιὰ στὶς φυλλωσιές του
στὰ ὅριά του δόκανα δὲν ἔστησα
οὔτε τὸ ζύγωσα ποτὲ μὲ κλαδευτήρι ἢ πριόνι.
Κι ὅμως,
προχθὲς ποὺ ἔτρεξα,
ὅπως ὁ Παυσανίας στὸ ναὸ
νὰ φυλαχτῶ ἀπ’ τὴν καταιγίδα,
μὲ ὅλο του τὸ εἶναι
ἄκουσα νὰ καλεῖ τὸν κεραυνό.
Κι ἔχω ἤδη ἀρχίσει νὰ μαντεύω τὴν αἰτία.
Εἶμαι ἀπ’ τοὺς λίγους ποὺ γνωρίζουν
πὼς κάποτε ὑπῆρξε
ἕνα καχεκτικὸ καὶ ἄθλιο κωλορίζι.