Jun 182015
Ιθάκη
Δὲν συλλογίστηκες τὸ ἐρειπωμένο δῶμα
τὶς ὧρες τὶς παλιὲς ποὺ εἶχαν ξεχάσει
τὰ λόγια ποὺ στὴν ἄμμο ἐγκαταλείφτηκαν·
πὼς θά ‘ταν βάρβαρος καὶ μάταιος ὁ ἐρχομός σου…
Ὅσο γιὰ μὲ νὰ σὲ δεχτῶ. Στὰ χέρια μου
νὰ ὑφάνω τὶς παλιὲς κινήσεις
ν’ ἀλλάξω τὶς γραμμὲς τοῦ στόματός μου…
Ἀλλὰ αὐτὴν τὴν σκύλα ἐλπίδα
ποὺ τόσα χρόνια σὲ περίμενε
δὲν τὴν λυπήθηκες, δὲν συλλογίστηκες
πὼς θὰ πεθάνει κουνώντας τὴν οὐρά της;