Jun 182015
Η Φευγαλέα
Ὅταν πρωτοχρειάστηκε ἄνεμο
σὲ ὥρα ἄπνοιας πλησίασε καλάμια
κι ὅταν τὴν πρωτοβάφτιζαν σὲ φῶς
πυγολαμπίδες εἶχαν ἔλθει γιὰ λαμπάδες.
Ἡ φευγαλέα φεύγει, μένει, ἔρχεται καὶ χάνεται
κι ἔχει δικό της νῆμα νὰ γυρίζει,
στὰ δόκανα τοῦ κόσμου αὐτοῦ δὲν πιάνεται
μονάχα στίχοι φευγαλέοι τὴν πλησιάζουν,
κι ὅταν σὲ ὥρα δειλινοῦ τὴν ἀγαπήσεις
καταδικό σου γίνεται ἐκεῖνο ποὺ δὲν ἔχεις.